İstiklal Marşı

İstiklal Marşı neyi temsil eder? Bir ulus olmak için harcadığımız çabayı, aştığımız, aşmak zorunda kalacağımız büyük badireleri, büyük zorlukları temsil eder. Onun içinde, inanç vardır, kan vardır, gözyaşı vardır, umut vardır ve büyük bir sevgi, hoşgörü ve iman vardır. Bu duygular statlarımızda, kapalı spor alanlarında acaba ne kadar hissediliyor?

Bizi biz yapan değerlerimizi çok, ama çok iyi korumalıyız. Zaten yitiriyoruz her geçen gün birçoğunu. Üstüne titremeliyiz. Ruh sağlığımız kaybolmak üzere. İstiklal Marşımız maç düdüğünden önce, Ankaralı bilmem kimin şarkısından sonra okunan “korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak” adlı bir şarkıya dönüşmek üzere ve bu gerçekten çok korkunç. İhtiyacımız olduğunda neye sarılacağız peki?

Milli marşın birlik ve bütünlük duygularımızı karşılamanın bir ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Ama bu şekil ve düzeyde değil. En azından anlatmaya çalıştığım şartlar altında gerçekleşmiyor.

Futbol müsabakalarının öncesinde okunan İstiklal Marşı için düşüncelerini bir şekilde yansıtıyor köşe yazarlarımız gazetelerindeki yerlerinde.

Ve bir kısmı, bu şekilde olacaksa okunmamasını istiyorlar.

Bir sitede adeta kangren olan bu yaraya yıllar önce değinildiğini okumuştum

“Ya spor müsabakalarında birlik, bütünlük ve dayanışma içinde olduğumuz mesajını veren İstiklâl Marşının akabinde, tarafların düşmanlık derecesine varan tutarsız davranışlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?...” sözleriyle değinmiştik.

Açıkçası, insanların yaşamasını anlamlı kılan değerlerin başında gelen Ulusal Marşımızın böylesine zihniyet karşısında daha fazla küçülmesine gönlümüz razı olmuyor. Bu tür davranışlar ayrıca beyin gücünü de etkiliyor. Kitleleri silikleştirirken, dağılmasını sağlama yoluna gidiyor. Adeta birbirine düşman ediyor.

Toplum özlemi içinde yaşamak ve onu korumak istiyorsak, en kısa zamanda bilinçli bir şekilde, bu tür hareketlerin üzerine gidilmeli ve gereğinin yapılmasını sağlamak şart diyorum.

Bilmem bana katılıyor musunuz?