Okul Sevgisi

Okula başlayış ve okulda geçirilen ilk ayların, bazen çok girgin kalabalığa alışık çocuklarda bile bir çekingenlik yarattığı bilinen olaylardandır.
Bu çekingenlik çocuğun kendini yalnız hissetmesine ve bunun neticesi olarak da okuldan sıkılmasına sebep olur. Eğer bu durum uzun müddet devam eder çocuk okula alışamazsa o zaman üzerinde durup sebeplerini aramak lazımdır.
Anne, kendi işini yapabilmek veya dinlenmek için onun okula gidişini bir fırsat olarak kabul eder, bunu da kendisine hissettirirse, hele kendisinden daha küçük, evde kalan bir kardeşi de varsa bu davranışı içinde bir kıskançlık yaratacağından okula gitmeyi istemez ayrıca evden ayırdığı için de sevmez.
Diğer yandan evdeki oyuncaklarına ve şahsi eşyalarına kalan kardeşinin onlara dokunmayacağından, onlara zarar vermeyeceğinden de emin olmalıdır. Ancak o zaman düşünmeden kendini derslerine verip takip edebilir.
Çocuğa ayrılık güç geliyorsa, bu ara sıra, onu kendisinin sevdiği, tanıdığı bir akraba veya arkadaşına bırakıp, anneden ayrı 3–4 saat geçirtilerek kısa ayrılıklara alıştırılması okula alıştırılması bakımından önemli bir yer tutar.
Bu iyi bir aşamadır.
Çocuk sıkça ağlayarak okula gitmek istemediği zamanlar anne anlayışlı davranıp evladına ne şiddet ne de müsamaha göstermelidir. Bu halin çocukta yerleşmemesi için en iyi çare onunla hasbıhal ederek oyalayıp okula götürmektir.
Tabi bu dediğim şeyde bilimle olur. Çünkü küçüğün bilinçaltının temizlemesi başka türlü gerçekleşmez.
Okulda öğretmeni ile de konuşup mevcut sıkıntılar geçinceye değin kendisine yardımcı olması rica edilirse o da bu isteksizlikten kısa zamanda kurtulup, okulunu, arkadaşlarını ve öğretmenlerini sever.
Evlatlarımızın istikballeri ilkokul sıralarında şekillenmeye başlıyor. Veli öğretmen ilişkisini sağlıklı bir şekilde tesis edip yavrumuzun bu zor günlerinde ondan ilgi ve sevgimizi asla esirgememeliyiz diyorum.